2 dagen in Rabat

Met een kleine boot worden we binnen enkele minuten van Salé naar Rabat geroeid. Het verschil kan niet groter worden!
Duizenden auto’s en brommertjes rijden roekeloos langs de gigantische muren van de medina’s en medersa’s en eens je je leven hebt geriskeerd en aangekomen bent in het autoloze doolhof, kom je terecht in het echte Rabat.

Geurige specerijen en gedroogde kruiden verdoezelen de ranzige geur van karkassen van runderen en schapen. Iedereen zoekt non-stop naar de beste koopjes, terwijl verkopers non-stop hun aanbiedingen verkondigen. Een ongekende drukte onder de drukkende zon. Gelukkig zorgen de smalle straatjes voor heel wat schaduw en verkoeling.
Voor we de geheimzinnige medina instappen om op zoek te gaan naar de mooiste bezienswaardigheden van Rabat, brengen we een bezoek aan het Mausoleum van Mohammed V.

Mausoleum van Mohammed V

Op tien minuten stappen van de ommuurde medina ligt het Mausoleum van Mohammed V. Een gigantisch domein ter ere van twee majesteiten: Prins Abdallah en Koning Hassan II. Twee erg geliefde royals. Als je de omvang van deze gedenkplaats mag geloven dan toch!

Het is even zoeken naar de hoofdingang, want in totaal zijn er meer dan vier mogelijkheden om het park te betreden. Wanneer we een horde Chinese toeristen naar hun bus zien vluchten kunnen we natuurlijk niet verkeerd zijn.
De hoofdingang wordt gedecoreerd met twee levende soldaten, elk op hun eigen Arabische volbloed zetelend.
Hoewel temperaturen dichter en dichter naar het kookpunt beginnen te kruipen, zijn deze fiere soldaten nog steeds gehuld in hun winterkledij. Een prachtig, rood pak met een beige/witte mantel die over de gespierde paarden gedrapeerd ligt.

Eens je tussen de twee bewakers door bent gewandeld, kom je terecht op een gigantisch plein met daarop tientallen zuilen. De echte eyecatcher zie je eigenlijk al van overal in Rabat: de Hassan toren. Een prachtig voorbeeld van Marokkaanse architectuur.

Wanneer we de zigzaggende zuilen en de Hassantoren van iets dichterbij aanschouwden, gingen we een kijkje nemen naar het eigenlijke Mausoleum. Indrukwekkend van buitenaf en binnenin!
Het witte gebouw met prachtige bogen lijkt een paleis op zich. Elk van de vier ingangen wordt wederom bewaakt door een bewaker in prachtige, Marokkaanse klederdracht.
We lopen onder één van de gedecoreerde bogen door en komen uit in een sobere zaal. Een verdieping lager staat een gedecoreerde tombe, waar ongetwijfeld één van de koningen van zijn eeuwige slaap ligt te genieten.
Achter de tombe zit een Islamitische geleerde de Koran te bestuderen.

De Medina van Rabat

Vanuit het Mausoleum van Mohammed V slenteren we traag verder door een andere uitgang. Aan deze uitgang grenst een klein parkje, waarin verkopers verse vruchtendrankjes verkopen en uitgeputte locals de schaduw van de palmbomen opzoeken.

Het serene Mausoleum wordt ingeruild voor een ongeregeld zootje voertuigen die langs de zandkleurige omwalling van de Medina racen. Voor de toegangspoort van deze gigantische oude stad staan tientallen verkopers spulletjes te verkopen. De voortdurende toestroom van mensen in en uit de Medina zorgt al snel voor enkele opstoppingen, en al snel leren we dat we behendig tussen al deze locals moeten zigzaggen om enigszins vooruit te komen.

De straatjes beginnen breed, maar hoe meer we door het doolhof trekken hoe smaller ze worden. Smal of niet, elk straatje is gevuld met honderden verkopers. Hun winkeltjes volgestouwd met waardeloze troep, prachtig decoratiemateriaal, torenhoog gestapelde souvenirs of geurige specerijen.

Het schaarse oppervlak wordt ten volle benut. Er gaat geen millimeter verloren! Langs de gevels wapperen prachtige, handgeweven tapijten en gordijnen of hangen er plompe karkassen te bengelen waar nog steeds bloed afdruipt.

Ik had een beetje gevreesd dat al deze verkopers de toeristen niet met rust zouden laten, maar dat bleek echt een vergissing te zijn! We konden bijna overal rondneuzen zonder vervelende verkopers die ons probeerden handenvol geld af te troggelen.

Naast ontelbare winkels en kraampjes zag je in de Medina ook regelmatig een moskee opduiken, maar ook goed verscholen restaurants en woningen. Voor mij is het een wonder dat je hier je weg kan terugvinden!

Begraafplaats na begraafplaats

Het is onmogelijk om niet verloren te lopen in de medina van Rabat.
Na vijf -of was het tien?- keer proberen, konden we dan toch de uitgang terug vinden. Het non-stop getoeter en razende verkeer buiten de stadsmuren vertelden ons dat we op de goede weg waren.
We volgden de zandstenen muren opnieuw, terwijl we naar de volgende bezienswaardigheid van Rabat navigeerden. We waren nog maar net de Medina uit en mijn moeder was alweer tussen een kleine poort geglipt.

“We moeten die kant op! Kom terug!” Riep ik. Maar toen ik ook door het poortje liep zag ik dat onze volgende bezienswaardigheid maar even moest wachten.
Voor ons lag een gi-gan-tisch kerkhof. En dat zag er natuurlijk helemaal anders uit dan bij ons.
Duizenden graven – sommigen heel sober, anderen met overdadige decoraties – lagen schots en scheef op dit terrein.
In tegenstelling tot kerkhoven bij ons werd hier veel minder aandacht besteed aan een overwoekerende moeder natuur. Het groene gras had vrijwel iedere grafzerk ingenomen, en soms was er zelf een klein boompje wiens wortels over de tombes woekerden.

Een echt gangpad om door het kerkhof te navigeren was er eigenlijk niet, dus moesten ze kronkelend en zigzaggend door deze begraafplaats strompelen tot we een uitgang vonden.
De begraafplaats was gigantisch, maar wanneer we verder stapten langs de drukke weg zagen we pas de echte omvang van dit domein.
We hadden amper één tiende van de graven kunnen zien! Volgens mij was het hele kerkhof zelfs groter dan de achterliggende medina!

Kasbah des Oudaias en de Andalusische tuinen

Ondertussen hadden we al een fikse omleiding achter de rug, maar uiteindelijk kwamen we toch aan bij de volgende must-see in Rabat.
Eigenlijk ligt de Kasbah des Oudaias vlakbij de oude medina van Rabat, maar wij hadden duidelijk enkele verkeerde weggetjes ingeslaan. Vanaf het gigantische kerkhof was het nog een eindje stappen!

Achter, opnieuw, een gigantisch dikke en hoge muur vind je een kleine oase terug.
Een rustig plekje met heel wat groen temidden van deze grootstad. Voorzien van hoge bomen die voor een verkoelende schaduw zorgen.
Deze plek trekt zowel toeristen als locals aan. En dat hoeft niet te verwonderen! Het lijkt wel alsof je in een andere wereld bent aangekomen. Hier heb je geen last van luidruchtige voertuigen of verkopers! Het enige wat je hier overvalt is de enorme mix aan geuren en kleuren, afkomstig van de vele bloemen en planten die hier staan geëtaleerd.

De tuin zelf is niet bijzonder groot, maar het herbergt nog een veel grotere schat.
Wanneer we de Andalusische tuinen door waren gestapt, merkten we een veel kleinere poort op. Wanneer we daardoor liepen, kwamen we terecht in een soort van dorpje. Helemaal anders dan de medina waar we enkele uren geleden nog door zigzagden.

De rustige straatjes zijn wit en blauw geschilderd en gaan bergop en bergaf. Vlakbij de tuinen vind je een ongelooflijk gezellig terras, waar je voor enkele dirhams een lekkere munt thee kan krijgen én een prachtig uitzicht over de zee krijgt.
Voor mij persoonlijk was dit één van mijn favoriete plekjes in Rabat. Perfect om te ontsnappen aan de drukte van de Marokkaanse hoofdstad.

Chellah

Chellah ligt vrij ver van alle andere bezienswaardigheden in Rabat. Maar we hadden er zo veel goeds over gelezen, dat we dit niet konden skippen.
Deze necropool was vroeger een levendig handelscentrum voor menig inwoners van Rabat, maar tegenwoordig blijft niet veel meer over van de oorspronkelijke stad. De ruïnes zijn ondertussen ingepalmd door heel wat families ooievaars. En dat is een spektakel op zich!

De –hoe kan het ook anders– ommuurde stad ligt een poosje wandelen van de medina van Rabat.
Achter de toegangspoort wandelen we door een tropische tuin, die verrassend veel niveauverschillen heeft. Wanneer we het klepperende geluid van de ooievaars horen, kunnen we onszelf niet meer bedwingen en dalen we de tuinen snel af tot we uitkomen bij de ruïnes van Chellah.
Op zowat elke muur woont een familie ooievaars. Maar het indrukwekkendst is toch de familie die op de minaret woont. Zonder twijfel het beste stukje vastgoed in deze regio!

2 Dagen in Rabat

Twee volledige dagen in Rabat is meer dan voldoende om alle bezienswaardigheden te zien en een goede indruk te krijgen van de hoofdstad van Marokko.
Wellicht lukt het ook om alles in één dag te proppen. Maar op een vakantie moet je natuurlijk ook ontspannen en genieten, en met twee dagen kan je dat zeker!

Dag 1:
Onze eerste dag vulden wij met een bezoek aan het Mausoleum, onze weg banen door het doolhof van de Medina, een bezoek aan de indrukwekkende begraafplaats, ontspannen in de Kasbah des Oudaias en genieten van heel wat heerlijke theetjes en Marokkaanse lekkernijen.

Dag 2:
De tweede dag was een pak minder druk, maar als je alles te voet regelt ben je nog steeds enkele uren op de baan. Ik raad aan om je dag te beginnen met het verkennen van Salé (een kleine stad, naast Rabat). Bezoek hier zeker de Medersa en loop bewust verloren door de medina. Volgens mij is dit kleine dorpje een bezienswaardigheid op zich, en dus zeker niet te missen!
Nadat je ook dit labyrinth hebt ontward, kan je nog een relaxed bezoek brengen aan Chellah. De necropool van Rabat. Het is erg fijn om hier gewoon neer te ploffen en naar de majestueuze ooievaars te staren tot de zon onder gaat.